Ona karşı tepkim anında ve içgüdüseldi. O zamanlar bir erkek arkadaşım olmasına rağmen, onun arkadaşı olan bir çocuk.
Parıldayan mavi gözleri, kirli sarı saçları, umursamaz tavrı ve bir erkeğin giyebileceği en seksi, en çekici şey olduğuna inandığım bir trençkotu vardı.
Genç ve masum gözlerimde, o bir aygırdı. Erkeksi bir tanrıydı. Başka kimsenin bilmediği şeyleri biliyordu. Porno yığını gizli değildi. Her seferinde (uzun zamandır unutulmuş erkek arkadaşım ve ben) onun evine gittiğimizde, bunu çalmayı bir noktaya getirirdi.
Bir keresinde ben yatakta yatarken eski VHS oynatıcısına bir kaset taktı. O ve erkek arkadaşı, kıyafetlerimin üzerinden vücuduma dokundular ve onu keşfettiler. İyi hissettirdi. Ve yanlış. Hoşuma gitti ve bundan korktum. Arkaplandaki sahte arzunun uzaktan gelen sesleri gerginliği artırdı.
Yetişkin benliğimin tehlikeli olarak tanıdığı bir karizması vardı. Babamın bir arkadaşı ona bu 21 yaşındaki erkek çocuktan bahsettiğinde neden epik boyutlarda bir çöküntü yaşadığını biliyorum. O zamanlar? Tam bir yıkım. Bana ihanet eden arkadaş? Önce beni korumak için olduğunu söyledi. Daha sonra kıskançlık ve haset olduğunu itiraf etti. Muhtemelen ona teşekkür etmeliyim.
Anılarım zaman ve mekana dağılmış durumda, ama anları hatırlıyorum…
Biraz fazla Boone’s Farm şarabı içtikten sonra çaresizmiş gibi davrandığım gece -elbette çilek aromalı. (Oldukça iri ve güçlü) erkek arkadaşım beni kucakladı ve içeri taşıdı. Kendimi küçük ve kontrol altında hissettim. 21 yaşındaki adam beni uyandırmak için boynumun üzerinden buz küpleri geçirdi. 16 yıl boyunca bir daha hissetmediğim cinsel bir sıcaklık yaşadım.
O çocukla ateşle oynadım… Erkek arkadaşım kaprislerimizi takip etti, ta ki artık erkek arkadaşım olmayana kadar. Ayrılığımızı zar zor hatırlıyorum, ancak onu incittiğimi biliyorum – eğer 20 yıl sonra gençliğimize olan özlemini dile getirdiği Facebook mesajı bir gösterge ise.
Ama o 21 yaşındaki adam-çocuk? “Özgür” olduğum anda, nerede olursam olayım onunla karşılaştım. Hiç sevişmedik. Hiç denemedi. Ama lanet olsun, öpüşebiliyordu. Bana anlamadığım veya tanımadığım şeyler hissettirdi. Tehlike ve gücün ilk tadına o vardım. Babam onun ne olduğunu tam olarak biliyordu, ancak ben bunu ancak şimdi, neredeyse 40 yaşında görüyorum.
Ne olabilecekse ondan önce gitti. Eşyalarını topladı. Teksas’a taşındı. Gitti.
Bu, e-posta ve anlık mesajlaşmanın her yerde bulunmasından önceydi. Elbette, bu aynı zamanda babamın bir bilgisayara ve internete erişimimi kontrol ettiği zamandı. O gittikten sonra, her şey sona erdi.
Eski sevgilim bir süre peşimi bırakmadı, beni geri kazanmak için çaresizce, sonra öfkeyle geri çekildi. Bu adam-çocuğa olan özlemim, ona sahip olamadığımda daha da arttı. Her dokunuş, her anı daha da güçlü hale geldi.
Tehlikeli 21 yaşımdan kurtulmam uzun zaman aldı. Zamanın tozuna ve solmuş anılara kaybolan çok şey olsa da, bazı şeyler hala duruyor.
O buz küpü gibi. Televizyonda titreşen porno. Onun insafına kalmış olmanın nasıl bir his olduğunu, sadece zihnimde bile olsa.
O bir hayalet, bir fantezi, anılarımda – ait olduğu yerde. Gerçeklik, anıların bana hissettirdiği şeyle asla eşleşemez.
Ve şimdi geriye dönüp baktığımda, sapkın benliğimin umutsuzca ortaya çıkmaya çalıştığını görüyorum. Şimdi anlıyorum, ancak hiçbir şey olmadığı için çok minnettarım. Anılar fazlasıyla yeterli. Onunla bir keşif gerçekliği tehlikeli olabilirdi.
Bu haftanın konusu 21. 21 yaşıma girdiğimde kampüste bir akşam dersine ve ardından bir içki içmek için Çekmeköy’e gittim. 21’le ilgili bu anım çok daha iyiydi… ve bunu ilk kez çıkarıp biriyle paylaştığım zamandı. Daha fazlasını mı istiyorsunuz? Aşağıya tıklayın!